Ως σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) ορίζεται οποιουδήποτε βαθμού διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων που παρατηρείται κατά την έναρξη της εγκυμοσύνης ή εμφανίζεται κατά τη διάρκειά της.
Η συχνότητα του ΣΔΚ ποικίλλει από 1-14% διεθνώς και εξαρτάται από τον πληθυσμό που έχει μελετηθεί, αλλά και από τα διαγνωστικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται.
Στις Μεσογειακές χώρες υπολογίζεται περίπου το 7%.
Κίνδυνοι που Συνδυάζονται με το ΣΔΚ: • Μακροσωμία: το βάρος του νεογνού είναι μεγαλύτερο από εκείνο που αντιστοιχεί στην ηλικία της κύησης. • Περιγεννητικοί κίνδυνοι: θάνατος του βρέφους, δυστοκία των ώμων, κατάγματα, μαιευτικές παραλύσεις κ.ά. • Απώτεροι κίνδυνοι για το παιδί, όπως πιθανόν παχυσαρκία και Σακχαρώδης Διαβήτης(ΣΔ) τύπου 2. • Ανάγκη καισαρικής τομής. • Απώτερος κίνδυνος ΣΔ τύπου 2 για τη μητέρα. Σακχαρώδης Διαβήτης και Κύηση Η κύηση σε διαβητικές γυναίκες με ΣΔτ1 ή ΣΔτ2 αναφέρεται ως κύηση προϋπάρχοντος ΣΔ. Σε διαβητικές γυναίκες συνιστάται: • Η αποφυγή μη προγραμματισμένης κύησης με τη χρήση καθιερωμένων μεθόδων αντισύλληψης μετά από κατάλληλη ενημέρωση αυτών. • Όταν προγραμματισθεί η κύηση πρέπει να διακοπούν όλα τα φάρμακα που
συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης συγγενών ανωμαλιών στο έμβρυο. • Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην αντιυπερτασική αγωγή. Αντιμετώπιση κατά τη Διάρκεια της Κύησης Είναι σκόπιμο, εφόσον είναι δυνατόν, η παρακολούθηση να γίνεται σε εξειδικευμένο κέντρο. Στόχοι Γλυκαιμικού Ελέγχου • Γλυκόζη νηστείας και προγευματική 60-100 mg/dl. • Γλυκόζη 1 ώρα μετά το γεύμα 100-130 mg/dl. • Οι παραπάνω στόχοι επιδιώκονται υπό την προϋπόθεση ότι δεν παρατηρούνται σημαντικά υπογλυκαιμικά επεισόδια. Διατροφή Το διαιτολόγιο για τον ΣΔ που ακολουθούσε η έγκυος αλλάζει: • Σύνθεση διαιτολογίου: υδατάνθρακες 35-45%, πρωτεΐνες 20-25% και λίπος 30-40% της συνολικής θερμιδικής πρόσληψης. • Κατανομή του διαιτολογίου σε μικρά και συχνά γεύματα. • Σε παχύσαρκες εγκύους γυναίκες συνιστάται μέτριος περιορισμός θερμίδων, αλλά όχι κάτω των 1800 θερμίδων. Θεραπεία • Απαγορεύεται οποιοδήποτε αντιυπεργλυκαιμικό φάρμακο πλην της ινσουλίνης. • Μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλα τα ανθρώπινου τύπου σκευάσματα ινσουλίνης. • Τα ταχείας δράσης αναλόγων ινσουλίνης αποτελούν ασφαλή και ευέλικτη θεραπευτική επιλογή. • Τα βραδείας δράσης ανάλογα ινσουλίνης δεν συνιστώνται κατά την
κύηση, μέχρι να υπάρξουν κλινικές μελέτες για την ασφάλεια και την
αποτελεσματικότητά τους. • Συνήθως για την επίτευξη του στόχου απαιτούνται εντατικοποιημένα
σχήματα ινσουλινοθεραπείας: για την κάλυψη των βασικών αναγκών
απαιτούνται 1-3 ενέσεις ινσουλίνης μέσης δράσης, ανθρώπινου τύπου και
για την κάλυψη των γευμάτων 3 ενέσεις ινσουλίνης ταχείας δράσης. • Απαραίτητος είναι ο καθημερινός αυτοέλεγχος της γλυκόζης αίματος. Πρέπει να γίνεται 6-7 φορές ημερησίως, πριν και μια ώρα μετά τα κύρια
γεύματα και προ του ύπνου, ενώ μπορεί να χρειαστεί και μία περαιτέρω
μέτρηση κατά τη νύκτα, μεταξύ 2-4 π.μ. για τη διαπίστωση πιθανής
υπογλυκαιμίας. • Κατά τη διάρκεια του τοκετού, στόχος είναι η διατήρηση της γλυκόζης σε επίπεδα 80-110 mg/dl. Απαιτείται λοιπόν συνεχής χορήγηση ενδοφλεβίως διαλύματος γλυκόζης
και διαλύματος ινσουλίνης ταχείας δράσης και μέτρηση γλυκόζης αίματος
κάθε 1-2 ώρες και αναπροσαρμογή του ρυθμού χορήγησης της ινσουλίνης
βάσει των μετρήσεων γλυκόζης. • Αμέσως μετά τον τοκετό, επειδή μειώνονται σημαντικά οι ανάγκες για
ινσουλίνη, απαιτείται ετοιμότητα για την ανάλογη αναπροσαρμογή του
θεραπευτικού σχήματος. • Ο θηλασμός είναι επιθυμητός. απο¨: υγεια και ομορφια